Heup/bekkenklachten

Heup/bekkenklachten

Heup- en bekkenklachten komen in alle leeftijden en zowel bij mannen als bij (zwangere) vrouwen voor. Klachten van het heupgewricht worden meestal in de lies aangegeven. Bekkenklachten kunnen gevoeld worden aan de voorzijde bij het schaambot, aan de zijkanten (in niet medische kringen wordt dit vaak met het woord heupen aangegeven) of heel laag onderaan de rug. De volgende symptomen kunnen ook duiden op heup-/bekkenproblematiek:

• Lage rugpijn met uitstraling (meestal aan een zijde) in de buik, lies of bilregio. Soms uitstraling tot aan de knie. De klachten kunnen wisselend aangegeven worden bij het lopen, zitten, staan of liggen (meestal ruglig).
• Pijn ter hoogte van de heup wanneer je op deze zijde ligt. De oorzaak van deze pijn is vaak een te gespannen spier, een indirect gevolg van heup/bekkenklachten.

De Orthopedisch Manueel Therapeut ziet heup/bekken/onderrug als eenheid en noemt het, het LBH systeem. Heup/bekken worden gezien als de basis van de gehele wervelkolom. Bewegingsherstel van het heup- en bekkengebied wordt gedaan voordat eventuele verdere behandeling van de rug of de nek wordt ingezet.

Onderzoek
Bij het onderzoek wordt het LBH systeem geheel onderzocht. Het LBH systeem bestaat uit de Lendenwervelkolom (LWK), Bekken (B)en de Heup (H). Er kan geen beweging zijn in de heup zonder dat het bekken en LWK mee bewegen en visa versa. Dit denken in systemen van bewegingspatronen wordt het ketendenken van de Orthopedisch Manueel Therapeut genoemd. In eerste instantie worden de gewrichten onderzocht op eventuele bewegingsbeperkingen of aanwezige instabiliteit. Daarna volgt het spieronderzoek. Na het spieronderzoek volgt het onderzoek naar zenuwstructuren.

Behandeling
Er zijn vele aandoeningen van de heup- en bekkengewrichten. Sommige zijn aangeboren en vereisen chirurgische aanpak en oefentherapie. Andere aandoeningen ontstaan later in het leven. Soms spontaan, soms na een trauma, tijdens zwangerschap of bevalling, of na overbelasting. Afhankelijk van de medische diagnose en de bevindingen uit het onderzoek wordt de behandeling ingezet. De behandeling bestaat uit het herstellen van bewegingsbeperkingen van stijve gewrichten en het trainen van stabiliserende spierketens bij overmatige beweeglijkheid van andere gewrichten. De patiënt krijgt een oefenprogramma mee voor thuis en houdingverbeterende en ergonomische adviezen.